17 sep Banken: aandeelhouders stellen nu eenmaal hoge rendementseisen

Reactie Leon Brummelhuis op het hieronder weergeven artikel uit Het financieele Dagblad getiteld: 

‘Banken: aandeelhouders stellen nu eenmaal hoge rendementseisen’

 Stellen aandeelhouders inderdaad hoge rendementseisen? En zo ja, waarom dan? En doen ze dat dan bewust of onbewust?

Wanneer je geen doel voor ogen hebt in je leven, lijd je grof gezegd een doelloos leven. En dat voelt op de één of andere manier niet goed. Toch zijn er nog veel mensen die geen duidelijk doel voor ogen hebben in hun leven. Wat er vervolgens toe leidt dat je geen koers kunt bepalen. Wat dat aangaat kun je het vergelijken met je TomTom navigatiesysteem. Wanneer je geen eindbestemming invoert, volgt er ook geen route.

Wanneer je niet weet waar je naar toe wilt, weet je dus ook niet wat er nodig is om daar te komen. En als we praten over wat nodig is om daar te komen, denken we al vrij snel aan geld. Zo zijn we door alles en iedereen om ons heen ondertussen wel geprogrammeerd en geconditioneerd. Wanneer je niet weet waar je precies naar toe wilt, weet je dus ook niet hoeveel geld daarvoor nodig is. Dus kun je er maar beter voor zorgen om hier zoveel mogelijk van bij elkaar te sprokkelen. Geld associëren we immers met veiligheid, zekerheid, onafhankelijkheid, vrijheid en geluk. En wanneer je dat bijeensprokkelen dan ook nog eens kunt doen tegen een mooi rendement, is de keuze (helaas) vaak (te) snel gemaakt. Je wilt immers weer snel verder met je leven en weer aan het werk om (nog meer) geld te verdienen. Vanuit dat perspectief confronteer je jezelf bijvoorbeeld niet met kritische vragen als:

• Waarom maak ik deze keuze?
• Waarom kies ik voor dit bedrijf/deze sector?
• Wat betekent mijn keuze direct en indirect voor mijn omgeving? En acht ik dat ook wenselijk?
• Hoeveel rendement heb ik eigenlijk nodig om mijn wensen en doelen te realiseren? Wanneer je je wensen en doelen kan realiseren op basis van 0,2% rente, hoef je immers geen risico in huis te halen voor 10% prognose rendement?
• Past een aandelenbelegging überhaupt wel bij mij en de wijze waarop ik in het leven sta? Of ben ik misschien aan het balanceren tussen rendement en hebzucht?
• Op welke wijze gaat het bedrijf waar ik aandelen van heb gekocht om met de omgeving? En past dit ook bij de wijze waarop ik in het leven sta of wil staan?
• Etc.

Geld is energie, net zoals je gedachten dat zijn. Energie komt vanuit ons als mens en nemen we dus overal in mee. Vanuit dat perspectief is het dus ook belangrijk dat je geen negativiteit en/of chaos ervaart over geld. Dit heeft dan immers ook zijn invloed op je succes, gezondheid, werk etc.

Mijn conclusie:
De aandeelhouder is aan zet! Nadenken over de wensen en doelstellingen die men wil gaan verwezenlijken in dit leven. Zich bewust worden van over hoe hij of zij werkelijk over geld denkt en hoe dit voor hem of haar voelt, zodat dit zal leiden tot bewuste keuzes. Vervolgens zal de omgeving zich hier dan vanzelf op aan gaan passen, waardoor het stellen van hoge rendementseisen geen vanzelfsprekendheid meer is. Wat vervolgens weer leidt tot een betere en gezondere omgeving/wereld.

Het betreffende artikel uit Het Financieele Dagblag d.d. 17 september 2018:

Banken: aandeelhouders stellen nu eenmaal hoge rendementseisen
In de bancaire wereld is met enige verwondering gereageerd op de waarschuwing van De Nederlandsche Bank (DNB) dat banken te veel willen verdienen. Ze stellen dat ze relatief hoge winsten nodig hebben om de kapitaalbuffers te kunnen verhogen. Ook wijzen ze erop dat beleggers nu eenmaal hoge rendementseisen stellen. In sommige gevallen geldt dat ook voor de overheid.

President Klaas Knot van DNB stelde zaterdag in deze krant dat banken hun aandeelhouders hoge rendementen beloven en om die reden nog altijd forse risico’s nemen. Zowel ABN Amro, ING, NIBC als Van Lanschot mikt op rendementen boven de 10% op de middellange termijn, terwijl algemeen een percentage van 7 à 8 als gezond wordt gezien.

Desgevraagd stelt een woordvoerder van ABN Amro dat de winst die de bank realiseert niet zozeer de genomen risico’s weerspiegelt, als wel de efficiëntie van het bedrijf. De bank die voor 56% in staatshanden is, boekte over 2017 een ‘return on equity’ van 13,4%, veruit het hoogste rendement van de grote Nederlandse banken. Daarbij wijst de woordvoerder erop dat de buffers van de bank tot de grootste van Europa behoren. Tegelijkertijd stelt hij dat een hoog rendement wel iets is dat door de investeerders wordt geëist. ‘Die willen er niet aan dat de bank de doelstelling verlaagt en dat geldt ook voor de Staat.’

Goede prijs
In een interview met NRC Handelsblad stelde topman Kees van Dijkhuizen zaterdag op zich begrip te hebben voor mensen die zeggen dat banken genoegen zouden moeten nemen met een rendement van 8%. ‘Maar de praktijk is vooralsnog anders.’ De Staat, de grootste aandeelhouder, wil zijn belang voor een goede prijs verkopen, aldus Van Dijkhuizen. ‘Dan helpt natuurlijk een goed rendement zoals dat van ons. Ik hoor ze nog niet zeggen: breng het maar naar beneden.’

‘Ik hoor de Staat nog niet zeggen: breng het rendement maar naar beneden’
* ABN-topman Kees van Dijkhuizen

ING stelde bondig dat de bank bij de bepaling van de doelstellingen de opvattingen van vele belanghebbenden meenemen in de overwegingen, ‘waaronder die van onze kapitaalverschaffers’.

Volgens Rients Abma, directeur van Eumedion, de belangenbehartiger van institutionele beleggers, is het een beetje een kip-eiprobleem. Waarom eisen beleggers van banken hoge rendementen? Omdat ze een hoog risicoprofiel hebben.

Banken moeten zich deels op de markt financieren en zijn daardoor gevoelig voor schokken. Ook hebben ze, vergeleken met niet-financiële ondernemingen, gemiddeld genomen een laag solvabiliteitsratio. Verder is er het risico op onteigening sinds het debacle rond SNS Reaal. En ten slotte zijn er nogal eens problemen met de backoffice, stelt Abma verwijzend naar de witwasschikking die ING recent overeen is gekomen met het Openbaar Ministerie. ‘Al die extra risico’s moeten verdisconteerd worden en leiden tot hogere rendementseisen.’

Kip-eiprobleem
Waarom eisen beleggers van banken hoge rendementen? Vanwege hun hoge risicoprofiel, stelt Eumedion-directeur Rients Abma.
Hierdoor zal er een opslag zijn boven de 7% à 8% die aandeelhouders doorgaans eisen van niet-financiële bedrijven, zegt Abma. ‘Of je dan uitkomt bij 13% is de vraag.’

Lager risicoprofiel
De vrees bij banken is dat lage rendementsdoelstellingen beleggers wegjagen en dat het bij substantieel lagere beurskoersen lastiger is om desgewenst kapitaal op te halen. Maar hoogleraar Bas Jacobs van de Erasmus Universiteit deelt die zorg niet. Volgens hem is het onzin dat beleggers allemaal de uitgang zoeken als de banken hun rendementseisen zouden verlagen. ‘Er zijn altijd aandeelhouders te vinden die graag beleggen in banken met een duidelijk lager risicoprofiel en dus een wat lager rendement.’

Rabobank is weliswaar niet genoteerd, maar laat wel zien dat er met een lager rendement gewerkt kan worden. In 2017 behaalde de coöperatieve instelling een rendement van 6,9%. In de eerste helft van 2018 8,8%. Volgens de bank is dan ook dat de oproep van Knot voor hen niet relevant. ‘Wij hebben al een rendementsdoelstelling van 8%’, klinkt het vanuit Utrecht.

Bron: fd | Marcel de Boer  Foto: Michiel Wijnerg/HH